हासत वसंत ये वनी, अलबेला

हासत वसंत ये वनी, अलबेला, हां
प्रियकर पसंत हा मनी धरणीला.

घनवन राई, बहरूनी येई
कोमल मंजुळ कोयल गाई
आंबा पाही फुलला, चाफा झाला पिवळा
जाई जुई चामेलीला भर आला शेवंतीला
घमघमला ! हासत वसंत ये वनी, अलबेला

सतेज टवटवली, कळी जशी कवळी
नभात लुकलुकली चंद्रकोर इवली
आला शीतळ वारा, बरसत अमृतधारा
मृदुल फुलांचा करी झुला, अलबेला
हासत वसंत ये वनी, अलबेला

शेजारी

हिंदु मुसलमान ऐक्य या संवेदनशील विषयावरील 'शेजारी' या चित्रपटाच्या प्रत्येक गीतासाठी व्ही शांताराम यांनी अतिशय परिणामकारक प्रसंगांची निवड केली होती. "शब्दात जेवढे लालित्य, चित्रमयता आणि वैविध्य आणता येईल तेवढे आणा" अशी सूचना त्यांनी आठवल्यांना केली होती. मास्टर कृष्णराव यांच्याकडून आगळ्या वेगळ्या चाली काढून घेतल्या होत्या आणि बहारदार पार्श्वसंगीताची योजना केली होती. नायक नायिकांचे प्रेमप्रसंग खुलवणारी 'हासत वसंत ये वनी', राधिका चतुर बोले', अशी गोड प्रेमगीते आठवल्यांनी लिहिली. त्यात 'अलबेला; यासारखे अनवट शब्द वापरून ती खुलवली. 'लख लख चंदेरी तेजाची न्यारी दुनिया' हे मशालींचे नृत्यगीत तर अजरामर आहे. आजही, सत्तर वर्षांनंतर ते अनेक कार्यक्रमात सादर होते आणि नव्या गाण्यांहून जास्त गाजते. धरण फुटून प्रलय होतो. गाव वाहून जाते असे दृश्य खरे वाटावे म्हणून ही शांताराम यांनी खास प्रल्हाददत्त नावाचा स्पेशल इफेक्ट्सचा तज्ञ आणला होता. त्या प्रसंगानंतरचे 'सारे प्रवासी घडीचे' हे समूहगीत त्यातल्या अर्थपूर्ण शब्दांनी चित्रपटाचा शेवट वेगळ्याच उंचीवर नेऊन ठेवते.