हासत नाचत जाऊ, जाऊ चला गोकुळाला

सर्वजण:
हासत नाचत जाऊ, जाऊ चला गोकुळाला

कृष्ण:
धावत यमुना तीराला
घेउनी गोधनाला
हर्षभरे घुमवीन मी, मृदु मुरली.

पेंद्या:
लई येड केलं,
लई येड केलं बासरीनं, पिर्थीविला
जाऊ चला गोकुळाला.

राधा:
घालुनि जयमाला, मिरवूया नंदलाला
गाउनी गान, विसरुनि भान
मिरवूया नंदलाला

सर्वजण:
हासत नाचत जाऊ, जाऊ चला गोकुळाला

गोपालकृष्ण

राधा कृष्ण यांची प्रीती, कृष्णाचे बालपण, गाई आणि गोपाल यांच्याबरोबरचे गोकुळातील दिवस, कृष्णाच्या चमत्कारकथा, कंसाचा नि:पात आणि राधा, गोकुळजन आणि संपूर्ण विश्वाला वेड लावणारी कृष्णाची मधुर मुरली यांनी नटलेले 'गोपालकृष्ण' हे चित्र विशेषत: त्यातील सुमधुर गाण्यांमुळेच लोकप्रिय झाले. प्रशंसा पत्रांचा पाऊस पडला.

गोव्याचे दिगंबरदास कामत नावाचे तत्वज्ञानाचे अभ्यासू यांना 'वंदित राधाबाला' या गाण्यातील "ब्रह्म सानुले हे साकार" हा चरण इतका आवडला की "कवीला कडकडून भेटावे" म्हणून ते गृहस्थ प्रभात मध्ये आले. त्यांनी "राधामातेच्या चरणाची धूळ" म्हणून जेथे चित्रीकरण झाले होते तिथली धूळ कपाळावर लावून घेतली.