तारक आणि दीपक

तारक:
विस्तीर्ण गगन हे गमते मज भीषण
हे 'झगमग' जीवन सुखवि न माझे मन !
जाईन भूवरी शांत दीप होऊनी
मंदिरात मंगल हृदयज्योत उजळून
सेवेत निरंतर, प्रभू, तुमच्या राहीन !

दीपक :
दगडाचा ईश्वर दगडाचे मंदीर
हे 'मिणमिण' जीवन गमते मज पामर.
जाईन अंबरी तारक मी होऊनी
चमकेन वैभवी विशाल गगनांगणी
उजळीन जीविता अनंतास पूजुनी !!